KURKUMA*
Kurkuma (Curcuma) inaczej ostryż jest rośliną wieloletnią z rodziny imbirowatych.
Obejmuje on ponad 70 gatunków ciepłolubnych bylin, występujących
w wilgotnych lasach i na porośniętych trawą wzgórzach Indii,
Półwyspu Malajskiego oraz Australii.
Kurkuma długa (Curcuma longa), zwana też, ze względu na kolor,
szafranem indyjskim, używana jest jako przyprawa, roślina
barwierska (kolor żółtopomarańczowy), lecznicza, do produkcji
leków wątrobowych, także do fałszowania szafranu. Marco Polo
zanotował w czasie swej podróży do Chin, że uzyskiwana z
kłączy przyprawa "barwą przypomina szafran i chociaż faktycznie
zupełnie doń niepodobna, nadaje się równie dobrze do
praktycznego zastosowania". Kurkuma plamista (Curcuma
zerumbeth) jest popularną przyprawą oraz rośliną leczniczą w
krajach azjatyckich, natomiast w Europie jest prawie nieznana.
Z rośliny tej uzyskuje się przyprawę i żółty barnik nazywany
kurkuminą. Przyprawę otrzymuje się w bardzo prosty sposób.
Młode kłącza parzy się wrzątkiem, po czym suszy na słońcu.
Suszone kłącza kurkumy mają przyjemny aromat oraz korzenny,
lekko gorzki smak. Następnie usuwa się z nich skórkę, a resztę
miele na drobny proszek. Zawiera on około 5% kurkuminy i do 5
% olejku kurkumowego. Podobno im ciemniejszy proszek, tym
wyższa jakość przyprawy.
Mieloną kurkumę używa się do barwienia ryżu, makaronu i
warzyw konserwowanych w occie. Przyprawia się nią sosy, potrawy
z drobiu, zupy kremowe i omlety. Dobrze komponuje się z
daniami z fasoli i z soi. Szczypta kurkmy dodana do ciasta
drożdżowego lub biszkoptowego nada mu atrakcyjny żółty kolor.
Wpływa korzystnie na trawienie (wzmaga wydzielanie żółci),
a zarazem działa rozkurczowo i bakteriobójczo.
Kilka faktów dotyczących tej przyprawy (w 100 g produktu):
