KOPER
Koper ogrodowy (Anethum graveolens) jest rośliną roczną z
rodziny baldaszkowatych.
Koper pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, południowej
Rosji i Indii. Był znany już w starożytności. Używali go babilońscy
i syryjscy zielarze, a Rzymianie uważali go za skuteczny
środek pobudzający dla gladiatorów. W Grecji był oznaką
zamożności - obnoszący się ze swym bogactwem Grecy palili
olejki aromatyzowane koprem.
Nazwa tego warzywa pochodzi od starego słowa "dull",
znaczącego "kołysać", bowiem sporządzona z kopru
herbata miała właściwości usypiające i relaksacyjne. Koper był
używany także jako antidotum na czary. W starożytnym
Egipcie ceniony był za przynoszenie ulgi po ciężkiej pracy,
natomiast Biblia wspomina o zastosowaniu kopru jako pieniądza,
którym płacono podatki.
Świeże liście kopru dodaje się do sałatek, ziemniaków, zup,
potraw z jaj i ryb. Pędy wraz z baldachami kwiatów lub owoców
są niezastąpionym dodatkiem przy kwaszeniu ogórków. Sos
koperkowy jest smacznym i aromatycznym dodatkiem do mięs,
drobiu, ryb, raków i ślimaków. Kopru nie należy gotować, gdyż
traci aromat. Napar z liści lub nasion działa lekko uspokajająco,
wpływa korzystnie na proces trawienia i delikatnie obniża
ciśnienie krwi.
Koper jest stosowany jako lek przeciw kolce, trudnościom z
trawieniem i spowodowaną tym bezsennością, wzdęciom, nieprzyjemnemu
zapachowi z ust, brakowi pokarmu u matek karmiących piersią.
A jak nazywają koper inne narodowości?
