CYNAMON

Cynamonowiec (Cinnamomum), ok. 50 gatunków drzew z rodziny wawrzynowatych, występujących w południowo-wschodniej Azji i Australii. Kilka cennych roślin użytkowych.

Cynamonowiec cejloński (Cinnamomum zeylanicum) dostarcza kory, z której otrzymuje się przyprawę kuchenną cynamon. Zapach cynamonu pochodzi od olejku cynamonowego, którego ilość w surowcu waha się od 1 do 4%.

Podobne zastosowanie ma kora cynamonowca wonnego (Cinnamomum aromaticum), pochodzącego z Chin, jest jednak niższej jakości. Kora wielu innych gatunków cynamonowców zawiera pewne ilości olejku cynamonowego lub podobnych substancji i jest używana do ekstrakcji olejku dla celów przemysłowych.

Z cynamonowca kamforowego (Cinnamomum camphora), rosnącego dziko w Chinach i Japonii, otrzymuje się przez destylację drewna kamforę. Roślina ma także zastosowanie lecznicze, a drewno używane jest w wykwintnym meblarstwie.

Wiecznie zielone drzewo cynamonowe osiąga wysokość do 10 metrów. Rośnie na suchych tropikalnych obszarach leśnych. Jego duże, podłużne, skórzaste i mocno żyłkowane młode liście są często czerwone, lśniące. Kwiaty i małe owoce są niepozorne. Wszystkie części rośliny wydają charakterystyczną woń cynamonu. W hodowli w celu pozyskania kory cynamonowej ścina się rózgi długości laski. Ściąga się z nich korę, która ususzona trafia do międzynarodowego handlu. Z liści i gałęzi destyluje się gęsty, płynny, ostro pachnący olejek cynamonowy, stosowany w przemyśle perfumeryjnym. Cynamon jest także znanym lekiem ludowym przeciwko przeziębieniom.

Cynamon od dawien dawna używano jako afrodyzjaka. W celu pobudzenia erotycznego stosowano również olejek cynamonowy, którym smarowano genitalia.